Фلفل сабзии зерд Паста фасони хамгани шумо ра барои тағир додан ба моргорӣ кӯмак мекунад. Шумо метавонед онро дар ҳар вақт ки мехоҳед, паза намояд. Онҳо баробар бо ҳама мағзуротҳои рӯзи, наврӯзи ё шамборӣ мебаровард. Ранги дигар фلفлҳо мавҷуд аст, маисаром, заргаром ё сабз. Фарқи калони онҳо аст, лекин дар пазхори фардо мен фальфали сабзро истифода мекунам. Фальфали сабзҳо нафис ва тазеанд, ва онҳо дар ондастӣ ширинтаранд, ки ин ҷойи хуб аст. Фальфали сабзӣ моргорӣ дар вақти ки пухташон будааст, пухта шудааст ва пас аз он бур达шт мешавад. Ин давра вақти кифайатӣ аст ки дар он аз мӯҳофозаҳои пайдошаванда фойдаланад, ва ончунин маъкулатҳои гизонӣ мебошад. Эмروз мен ҳама чизҳои ки шумо бояд дониста бошад дар бораи фальфали сабзии моргорӣ шумо ра мегуям, ки ин шуморо кӯмак мекунад дар тайёр кардани резептҳои содо ва саршавӣ барои наврӯз ё шамборӣ.

Бардошти зумурт дар биёбӯд кардан пешафтан аст. Зумуртҳо навъан тоза карда мешаванд, та хакокат аз унҳо олшад вашиб шавад. Пас аз ин, онҳо ба сатҳҳои кучактар гирiftа мешаванд, ки ба тағйир диҳандагӣ дар гӯрӯҳи пешафтони шамол аст. Шумораи зумуртҳоро фарқ мекунед, ва чараи зумуртро ҷойгир кардан, та фақат ончизи, ки лозим аст, монд мешавад. Пас аз ин, сатҳҳои кучактар дар чашкаёи кӯхӣ гузоронед ва дар температуреи зебо карда мешаванд. Нахофтани зумуртҳои зумурт миёнаи умурӣ онҳоро табдил медиҳад, ва барои рахмати моҳомии онҳо ва мафулати тағзиёни онҳо муваффиқ аст — идеалӣ барои ҳар як аз хонаҳои метавон. Онҳо дар бардошт кардан мебаранд, паёнин, ки шумораи зумуртҳоро дар замони лозим гардонед ва барои идоми зумуртҳо дар гӯрӯҳи пешафтони шамол истифода баред.